Öğle ışığını kesen ayrılığın olmadan,
Tıpkı ihtişamlı bir manzarayı kesen mavi bir çiçek gibi.
Yürüyüşünü göremeden yaşamaktır.
Sislerin ve kayalıkların ardından,
Elinde tuttuğun şu meşale olmadan,
Diğerleri değerini anlamayabilir.
Belki de diğerleri inanmazlar,
Güllerin yeni çiçeklenmiş, o parlayan alevli ilk haline.
Ve sonunda, varlığın ve gelişin olmadan,
Aniden, ilham verircesine, sırf beni:
Gül ağacının alevlerini, meltemde savrulan şu buğdayı,
Sırf beni tanımak için.
Sırf bu yüzden anlaşılıyor senden, şu ben ve bizden;
Anlaşılıyor, sen varsın diye ben varken,
Sen ve ben ve biz varolacağız...
...aşk yüzünden
Pablo Neruda
Çeviri: Ali Başaran
Çeviri: Ali Başaran
No comments:
Post a Comment